o swojej ulubionej historii, wcielić się w wybranego bohatera, czy sprawdzić jak w rzeczywistości domki trzech świnek zareagowałyby na dmuchnięcie, a także spróbować odpowiedzieć na pytanie co zrobić by stawiały mu opór i zapewniły bezpieczeństwo mieszkańcom. Rozwój społeczny i leksykalny jest poszerzany jest o zagadnienia przyrodnicze, techniczne, stymulowanie funkcji motorycznych.

Niezwykle istotną cechą metody projektu jest dążenie do dostosowania proponowanej tematyki do zainteresowań dzieci i skupienia ich uwagi na wybranym temacie przez dłuższy czas. W związku tym, nie ogranicza korzystania z różnorodnych narzędzi pracy z dziećmi. Jest otwarta jest na wszelkie aktywności, które dzieci i nauczyciele uznają za przydatne, w tym w szczególności wielozmysłowe poznanie, przeprowadzanie doświadczeń czy zabawę kierowaną.

Dzięki stosowaniu metody projektu jesteśmy w stanie zaproponować dzieciom możliwie szeroką ofertę dydaktyczną, uwzględniającą nie tylko treści określone podstawą programową ale i stymulowanie rozwoju innych kompetencji (artystyczne, matematyczne, umysłowe) bez konieczności angażowania ich w dużą ilość nieskoordynowanych zajęć, pozostawiając więcej czasu na swobodną zabawę, która jest niezbędna do prawidłowego rozwoju społecznego, emocjonalnego i poznawczego dziecka.

​

Przygotowanie i realizacja projektu składa się z kilku stałych etapów, które mają jasno określone zadania i cele rozwojowe.

Podstawowe założenia
- dzieci lub grupa prowadzą badania na jakiś temat, który jest dla nich ważny i odnosi się do ich życiowych doświadczeń
- aktywność badawcza może trwać dłuższy czas
- dzieci biorą udział w planowaniu działań samodzielnie lub w grupach
- dzieci biorą udział w wyborze miejsca zajęć terenowych
- dzieci biorą udział w wybieraniu materiałów źródłowych.
 

Etapy konstruowania projektu

 I PRZYGOTOWANIE

1. Temat projektu proponowany jest przez nauczyciela lub dzieci.
Jeżeli dzieci przez dłuższy czas przejawiają zainteresowanie jakimś zagadnieniem, stawiają pytania, powracają do niego w rozmowach, w twórczości plastycznej lub zabawach. W przypadku najmłodszych dzieci, które często mają ograniczone umiejętności werbalne i szczupły zasób słownictwa, sygnałem zainteresowania jest ich zachowanie, wyrażane min. przez spontaniczną zabawę. Temat może zostać poszerzony przez nauczyciela o dodatkowe treści wynikające z podstawy programowej czy dodatkowe istotne dla rozwoju dzieci zagadnienia.

Realizacja takiego projektu pozwoli dzieciom poszerzyć ich wiedzę i umiejętności w danym zakresie tematycznym. Dzieci chętnie wezmą w nim udział, zaangażują się w poszczególne aktywności, poczują się ważne i będą zmotywowane wewnętrznie do udziału w projekcie. Również efekty edukacyjne będą lepsze.

Temat powinien być raczej konkretny, a nie abstrakcyjny np. buty, psy, samochód, wóz strażacki czy pojazdy, u weterynarza albo ze starszymi dziećmi lód, drzewa (w 4 porach roku).

2. Przygotowanie siatki wstępnej przez nauczyciela z uwzględnieniem wymogów dydaktycznych – programu nauczania. Gromadzenie materiałów.

Jest to kluczowy etap przygotowanie projektu podczas którego nauczyciel powinien uwzględnić szerokie spektrum rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym ale także realne możliwości realizacji projektu - w tym liczbę dzieci w grupie, ich dojrzałość, wiedzę i umiejętności, dostępne zasoby. Kluczowym elementem jest tutaj wielkość grupy. Ze względu na ograniczoną zdolność koncentracji i rozproszoną uwagę dzieci wielkość grupy realizującej konkretne zadanie ma istotny wpływ na rezultaty edukacyjne całego projektu. W 4-8 osobowych gruoach realne zaangażowanie każdego dziecka jest większe, lepiej można dobrać też aktywności do preferencji i możliwości dzieci gdyż są one mniej zróżnicowane niż w przypadku dużych, 25 osobowych grup.

W Zakątku dbamy o to by każdy projekt  wspierał całościowy rozwój dziecka umysłowy, w tym: leksykalny, umiejętności logicznego i algorytmicznego myślenia (kodowania/programowania), uwzględniał edukację przyrodniczą, a także stymulował rozwój, emocjonalny, społeczny, fizyczny. Te aspekty są ze sobą powiązane i równowaga między nimi jest niezbędna do zapewnienia harmonijnego rozwoju dziecka, możliwe pełnego wykorzystania jego potencjału i sukcesów w edukacji szkolnej.

3. Przeprowadzenie zajęć wstępnych – wprowadzających w tematykę projektu – budowanie wspólnych doświadczeń dla całej grupy.
Zadaniem tego etapu jest zaciekawienie dzieci, skupienie ich uwagi, skierowanie zainteresowania na to, co wiąże się z projektowanymi sytuacjami edukacyjnymi, jak też wzbudzenie motywacji do dalszego uczestniczenia w zajęciach.
Nauczyciel inicjujący temat ma do dyspozycji kilka różnych strategii budowania wspólnych doświadczeń dla całej grupy. Może np. opowiedzieć historyjkę opartą na własnych przeżyciach i zachęcić grupę do podzielenia się z innymi podobnymi przeżyciami. Może przynieść jakiś przedmiot np znane dzieciom urządzenie, by pobudzić ich ciekawość i nakłonić do refleksji. Może przynieść książkę z obrazkami, która po wspólnej lekturze stanie się, przedmiotem dyskusji.
Np. w projekcie „Jajko” podczas zajęć wprowadzających dzieci miały za zadanie odszukać różne jajka pochowane w sali (drewniane ,papierowe, plastikowe, z czekolady, jajka kurze, jajka przepiórcze itp.), segregowały te jajka, zastanawiały się, które są prawdziwe. Wywołało to dyskusję na temat jajek. Następnie wykonywały doświadczenia z jajkiem: rozbijanie surowego jajka kurzego (a potem przepiórczego) z różnej wysokości rzucanie jajka ugotowanego, krojenie ugotowanego jajka wzdłuż, a potem w poprzek. Dzieci miały karty do doświadczenia: Myślę, że.... I Wiem, że..
Przy projekcie „Pies” mogą przynieść maskotki psów.

4. Podjęcie decyzji o realizacji projektu
NIE – temat wywołuje małe zainteresowanie, nie spełnia celów, trudny do realizacji, brak materiałów.
TAK – temat wywołuje duże zainteresowanie, spełnia założone cele, możliwy do realizacji.

5. Przygotowanie siatki tematycznej, określającej obecny zasób wiedzy dzieci na dany temat. – wykonanie pierwszych rysunków, opisów, kart pracy.

Nauczyciel powinien dowiedzieć się, jakie są wcześniejsze doświadczenia dzieci łączące się z tym tematem. Początkowa dyskusja, która może się rozpocząć od podzielenia się swoimi własnymi doświadczeniami, często przywołuje wspomnienia i stymuluje dzieci do opowiedzenia swych własnych doświadczeń.

6. Przygotowanie siatki (lub listy pytań) do projektu: Czego dzieci chcą się dowiedzieć w wyniku realizacji projektu?

Podczas tworzenia siatki korzystamy z rekwizytów, rysunków, zdjęć które pomagają połączyć postać graficzną z własnymi słowami i słowami kolegów. Jest to czas pierwszej refleksji, rozmowy, wymiany osobistych doświadczeń lub wiedzy. Na tym etapie bardzo istotny jest czas, który poświęcamy każdemu dziecku. Dbamy o to by każde miało szanse się wypowiedzieć i aktywnie angażowało się w projekt od samego początku by nie marnowało swojego potencjału przez nieśmiałość czy wstyd.

Ten etap sam w sobie kształtuje w dzieciach umiejętność nawiązywanie wysokiej jakości relacji z innymi. Pokazuje jak ważna - pouczająca i istotna dla budowania pewności siebie oraz poczucia własnej wartości jest rozmowa, bycie razem.


II ZGŁĘBIANIE TEMATU

Jest to etap właściwy realizacji projektu, głęboka analiza tematu, której celem jest poszerzenie wiedzy małych badaczy, próba znalezienia odpowiedzi na postawione pytania oraz sformułowanie nowych.

Na tym etapie istotna jest wspomniana na wstępie różnorodność zajęć ponieważ zmienna aktywność dzieci wspomaga ich motywację i zaangażowanie. W planie uwzględniamy też wiele zabaw i gier ruchowych. Obok zajęć wymagających wysiłku umysłowego, zawsze panujemy działania o charakterze plastycznym, muzycznym, konstrukcyjnym i teatralnym.

W zależności od tematyki planujemy również zajęcia terenowe i wycieczki jak i zapraszanie ekspertów do przedszkola. Zajęcia w terenie różnią się pod pewnymi względami od typowych czy tradycyjnych wycieczek. Tradycyjne wycieczki odbywają się zazwyczaj na zakończenie działu tematycznego, aby dzieci zobaczyły na własne oczy to, o czym uczyły się wcześniej. Obejmują ponadto szerszy zakres niż w przypadku projektu. – np. dzieci idą do ogrodu zoologicznego, by obejrzeć jak najwięcej w określonym czasie. W przypadku projektu doświadczenia poznawcze związane z wizytą w terenie są specjalnie opracowane na potrzeby tych zajęć. Mali badacze przyglądają się z bliska odwiedzanemu miejscu oraz urządzeniom i materiałom, które się tam znajdują. Rozmawiają ze spotkanymi osobami. Aktywnie rejestrują swoje przeżycia – szkicują, fotografują lub filmują, co sprawia, ze później mogą wielokrotnie do nich powracać.

Dodatkowo, w sali zawsze zorganizowane jest miejsce, w którym dzieci o każdej porze dnia mogą utrwalać nowo zdobytą wiedzę prowadzić badania, obserwacje oraz eksponować dokumentację swoich odkryć. Znajdują się tam książki, rekwizyty i stanowiska do powtarzania aktywności wykonywanych podczas zajęć.

Wszystkie przejawy aktywności dzieci dokumentujemy, ponieważ są niezbędnym elementem końcowego etapu projektu, a także podstawą do ewaluacji. Zbieramy rysunki, karty pracy, efekty działań konstrukcyjnych, opisy zabaw i reakcji dzieci; robimy zdjęcia podczas zabaw badawczych, konstrukcyjnych, zabaw inscenizowanych itp.

W zależności od możliwości i zainteresowania dzieci aktywości związane z projektem wykonujemy w jednym, dwóch lub kilku blokach czasowych w ciągu całego dnia. Każdego dnia zaczymany dzień od omówienia tego, co zdarzyło się poprzedniego dnia, co dzieci już wiedzą i ustalamy czego dzić chcemy się dowiedzieć. Czasem projekt trwa kilka dni, czasem tygodni, czasem wracamy do niego kilka razy w roku. Wszystko zależy od zainteresowania dzieci.

Np. przy projekcie „Buty” (3latki) w sali pojawiło się wielkie pudełko z butami. Dzieci zastanawiały się nad nazwami, rodzajami butów. Przez dwa tygodnie chodziły ubrane w wybrane, ulubione buty, odpoczywały w butach, spały pilnując ulubionych, nawet do łazienki i do stolików siadały w butach (niektóre z nich miały nawet kilku centymetrowe obcasy). Dzieci poznały budowę butów oraz trudne wyrazy tj. obcas, podeszwa.. Szukały par, ustawiały buty na szafce, czyściły, używały łyżki do butów, określały jakie buty nosimy w zależności od pory roku, ubierały, misie, lalki itp. Sprawdzały, jakie ślady zostawiają buty na różnym podłożu. Wybrały się na wycieczkę do eksperta-szewca, sprawdzić, w jaki sposób można naprawić popsuty but. Zafascynowane maszyna, którą zobaczyły po powrocie do przedszkola, naszkicowały taką samą.

Na tym etapie rolą nauczyciela jest przede wszystkim dostarczanie dzieciom doświadczeń z pierwszej ręki oraz zbieranie zasobów.

III PODSUMOWANIE

 

Po zakończeniu fazy badawczej projektu, przychodzi czas na podsumowanie i wyciąganie wniosków. Podsumowanie polega na rozmowie, a także przygotowaniu wydarzenia kulminacyjnego, które umożliwi dzieciom wyciągnięcie wniosków oraz podzielenie się wiedzą. Zapraszamy gości - rodziców/dziadków/rodzeństwo.

Prezentujemy wtedy wszystkie zgromadzone podczas projektu materiały, zarówno pomoce dydaktyczne, jak też prace dzieci. Oprócz wystawy przedszkolaki mogą zaprezentować przygotowaną i już prezentowaną podczas zajęć inscenizację, taniec, piosenkę, zagadki, wierszyki itp. -  aktywnie, dzielą się zdobytą wiedzą i umiejętnościami, chwalą się swoimi osiągnięciami, opowiadają, mają okazję do udzielania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania.
 

​

ZALETY METODY PROJEKTU:

1 społeczne:

- rozwiązywanie problemów;

- negocjacje;

- ustalanie strategii działania;

- przewidywanie życzeń i odczuć innych osób.

2. rozwój intelektualny:

- uczy się: myślenia krytycznego; stawiania hipotez; przewidywania i weryfikowania przewidywań; dociekliwości; wytrwałości w dążeniu do rozwiązywaniu problemu;

- pogłębianie wiedzy: swoboda inicjowania i rozwijania własnych zainteresowań poprzez samodzielny dobór działań

3. rozwój samodzielności:

- samo określa swoje cele;

- samo kieruje swoją aktywnością;

- sam bierze odpowiedzialność za własną pracę;

- samo sobą kieruje;

- samo ocenia swoje osiągnięcia;

- samo dobiera działania

- samo wybiera materiały do pracy

4. inne zalety:

- różnorodność działań;

- udział wszystkich dzieci;

- samodzielność;

- wzrasta poczucie własne wartości (mam sukces);

- rozwijanie kreatywności;

- włączenie rodziców w realizację projektu: zbierają materiały, książki, występują w roli ekspertów, towarzyszą w wycieczkach, biorą udział w wydarzeniu kulminacyjnym itp.

​